سرِِ خاک!!!

دیروز بعد از ظهر به خاطر کاری با دخترک و دختر دومی رفته بودیم بیرون.

بنا بر اتفاقی که افتاد و رفتاری که دخترک داشت به دخترک  گفتم:"الهی بمیره مامانت برات!"

دختر دومی خیلی جدی در حالی که از شیشه ماشین بیرون را نگاه می کرد گفت:

"مامان جان حالا نَمیر!من فعلاً به کمکت احتیاج دارم!"

و بعد از آن هم در کمال خونسردی گفت:

" تازه راه هم دوره ، نمیتونیم هی هر روز بیایم سر خاکت!"

--------------------------------------------------------------------------------------------

ماه قبل عمه ها با هم دست به یکی کرده بودند و با دختر دومی شوخی می کردند.

دختر دومی هم کاملاً جدی از خودش دفاع می کرد.

و در آخر در جواب عمه بزرگه گفت:

"بعداً سر خاکتون هم نمیام.

اگه بیام یه ذره هم گریه نمیکنم!!!"

----------------------------------------------------------------------------------------------------

وقتی که قصد داشتیم با همسر سر کارمان برویم ، دخترک به شدت جیغ می زد و گریه می کرد که من را هم ببرید.

و عمه تلاش می کرد تا آرامش کند.

دختر دومی می گوید:

"دخترک جان!این طرز گریه کردن فقط به دردِ سرِ خاک مامان مَلی (مادر بزرگ تازه در گذشته ی من )  می خورد!!!!

همیشه همین طور است.

دختر دومی در سکوت کامل بیشترین تاثیر را از هر اتفاقی می گیرد.

مثل همین فوت مادر بزرگ که هنوز فراموش نکرده است!

پی نوشت:

عمه های دختر ها از جنبه ی بسیار بالایی برخوردارند و با شوخی ها و حاضر جوابی های دختر ها ناراحت نمی شوند.

و تازه همین حاضر جوابی ها برایشان می شود دستمایه ی شوخی های بعدی!