روزهای یک کلاس اولی!

دختر دومی تا درس "او     و" خوانده است.

میخواند و می نویسد.

من هم بالطبع با او می خوانم و می نویسم.

جدول می کشم و جمله می سازم برای دیکته اش.

هنوز بساط ساختن فلش کارت به راه است.

هر درس جدیدی که می گیرد ، فلش کارت کلمه های همان درس را می نویسم تا تمرین کنیم.

یکی دیگر از روشها یمان کتاب انگشتی است که به پیشنهاد معلمشان درست کردم.

این:

روی یک برگه یا کاغذ رنگی را دایره های کوچک برش می زنیم (با کاتر) و یک شابلون درست می کنیم.

حالا این شابلون را روی یک برگه A4  می گذاریم و داخل هر کدام از دایره ها کلمه ای می نویسیم.

من دو تا کاغذ مختلف درست کردم تا جای لغات تفاوت کند و دخترم جای کلمه ها را از حفظ نگوید.

حالا ما یک شابلون داریم و صفحاتی با کلمات متفاوت که زیر آن قرار می گیرد و از کودک می خواهیم تا لغات را بخواند ، یا لغتی را که از او می پرسیم با انگشت نشان دهد.

یکی دیگر از روشهاکه برای املا نویسی استفاده می کنم(به توصیه معلم) ، روش املای صامت است .

که دخترم به من نگاه می کند و کلمه ی مورد نظر را لب می زنم و او تشخیص می دهد من چه می گویم و همان کلمه را می نویسد.

و برای بخش و صدا کشی هم بعد از فکر زیاد به این روش رسیدم:

از آبسلانگ (چوب های پزشکی)  استفاده کردم و پشت و روی هر کدام از آنها یک نشانه را نوشتم.

کلمه را می گویم و او با نشانه های روی چوبها کلمه را می سازد.

بعد هم برایم بخش ها را از هم جدا می کند.

و یا مثلاً می پرسم صدای دوم کدام است؟

بخش اول کدام است؟

با این روش ها کمتر حوصله اش از درس و نوشتن و خواندن سر می رود.

و کاردستی اعداد:

و کاردستی دیگر که به دلخواه و طرح و ایده خودم درست کردم:

باز هم با استفاده از آبسلانگ و دایره هایی که با مداد رنگی روی آنها کشیدیم و روی آن از ماکارونی های ریز حیوانی چسباندیم.

و این وسایل البته در دست دخترک هم می چرخد و جالب این که همه ی اینها رویشان نوشته است:

" بابا ، بادا ، آ داد، اَبا"

فقط همین!

با این همه کار که برای دختر دومی می کنم ، دو روز قبل به خانه آمده و می گوید:

"مامان! خانومِمون میخواست 8 تا قارچ بده براش بکشی.بعد پشیمون شد.بهش گفتم خوب بده خانوم.مامانم که همیشه بیکار نشسته داره بافتنی می بافه.خوب چند تا قارچ هم بکشه اقلاً!"

و من :

الآن آیا حق دارم سرم را محکم بکوبم به دیوار؟